Nowe przepisy weszły w życie – i zaczęły się niejasności interpretacyjne

Z zapisów w ustawie można wywnioskować, że czas przebywania kierowcy poza granicami Polski oblicza się w dniach „zegarowych”, czyli między 0:00 a 24:00. Problem pojawia się z definicja dni w Ustawie o czasie pracy kierowców – takiego okresu nie definiuje ustawa.

Dodatkowo pojawiają się sygnały, że częściowe wartości diet wirtualnych, czyli 1/2 i 1/3 są obliczane tylko gdy sam wyjazd trwał jednorazowo dłużej niż 12 godzin.

Co w sytuacji gdy kierowca wyjeżdża w za granicę przed północą oraz przebywa tam, np. 3 godziny?

Zastosowanie skrótu myślowego, że trasa kierowcy obejmuje 2 niezależne dni kalendarzowe (od 0:00 do 23:59) oraz analiza każdego z tych dni zegarowych osobno (1h) i (2h) spowoduje naliczenie niezależne 2 niepełnych części diety: 2x   (1/3), czyli kwoty 2 x 20EUR = 40 EUR. To więcej, niż gdyby ten kierowca wyjechał na 9h za granicę. Wtedy koszt diety wirtualnej wyniósłby 1/2 czyli 30 EUR.

W innym przykładzie, jakich wiele w internetowych publikacjach można znaleźć interpretację, gdzie wyjazd na przełomie dni na, np. 17 godzin, będzie rozliczony jako 2 pełne dni i naliczone za ten okres 2 pełne diety wirtualne o wartości 2 x 60EUR, czyli 120 EUR.

Taki sam wyjazd innego kierowcy tylko kilka godzin później – zaskutkuje naliczeniem tylko 60EUR. Taka logika nie może być CELEM wprowadzanych zapisów – zatem taką interpretację należy odrzucić.

Jakie będą konsekwencje złej metody obliczania dni?

Nadmiarowe wartości ULGI na ZUS i podatek dochodowy. Niespójne naliczanie diet wirtualnych – wyższe dla krótszych wyjazdów, niższe dla dłuższych.

W przypadku kontroli ZUS lub Urzędy Skarbowego – takie ignorowanie logiki może być uznane za zamierzone unikanie obowiązków fiskalnych lub składkowych.

Jak postępować w sytuacji różnych interpretacji?

Stosować logikę i szukać sensu takiej interpretacji. Zaufanie do organów państwa zawiera w sobie zdrowy rozsądek i domniemanie dobrych chęci. Jeśli interpretacja dyskryminuje kierowcę w podobnej sytuacji – można zakładać, że nie o to chodziło ustawodawcy. Jeśli interpretacja wynika z niejednoznaczności językowych w treści – warto szukać odpowiedników „słownych”, które spełniają założenia ustawy i zachowują sens, gdy zachowamy taki kontekst analizy przepisów.

W powyższym przypadku słowo „dni” nie występuje definicyjnie w Ustawie o czasie pracy kierowców, ale próba nadinterpretowania, że ustawodawcy chodziło o dni kalendarzowe – prowadzi do „ściany płaczu”. Praktyczne podejście, że jednak chodzi o dobę, która jest już jasno zdefiniowana oraz zachowuje logikę obliczania czasu w okresie 24h od momentu przekroczenia granicy – pozwala zsumować zarówno kilka krótkich wyjazdów jak i jeden dłuższy okres poza granicami. Taką interpretację zastosujemy w naszych rozliczeniach, zachowując zgodność z sumowaniem czasu w danym dniu (dobie) i obliczeniem odpowiednim wartości diety wirtualnej.

W powyższej metodzie rozliczenie jest spójne i logiczne w każdej sytuacji.

Skąd się biorą takie interpretacje?

Pośpiech analizy przepisów, kontekst rozmów i rutyna w analizach niejednoznacznych zapisów prawnych. Prawo tworzone w różnych podkomisjach zawiera sformułowania regionalne, potoczne i niestety gubi się kontekst celu jaki powinien być osiągnięty.

#2 Kontrowersje w interpretacjach Ustawy – częściowe diety wirtualne w dobach